این مقاله قصد دارد تا شما را با آرم پلی بوی بیشتر آشنا کند تا بدانید که این مارک در ظاهر زیبا چه معنای و مفهوم زشت و ناپسندی را در عقب دارد

متاسفانه به دلیل عدم آگاهی مردم از معنی آرم پلی‌بوی (خرگوش پلی‌بوی) استفاده از محصولات و ارم این کمپانی در کشور ما رو به افزایش است.

  استفاده از محصولات این شرکت، در سرتاسر جهان برای افراد زیر 18 سال ممنوع می‌باشد، اما در ایران آرم این شرکت را به عنوان یک علامت فانتزی گاه بر روی بعضی از لباس‌ها و تی‌شرت‌های کودکان و نوجوانان دیده می‌شود، و حتی مارک آن، به عنوان شرکت سازنده، روی لباس‌ها و عطرهای برخی فروشگاه‌ها نیز یافت می‌گردد، و به تازگی برخی فروشگاه‌های فروش بدلجات و حتی طلا فروشی‌ها نیز اقدام به ساخت آرم این شرکت نموده‌اند، که هم جای تامل داشته و هم مراقبت مسئولین ذیربط را بیشتر می‌طلبد. پلی بوی نام یک مجله معروف آمریکایی است که ماهیانه در ده‌ها کشور، و به زبان‌های مختلف منتشر می‌شود و شامل مقالات سیاسی، اجتماعی، ورزشی، و مصاحبه‌هایی با اشخاص مهم دنیا است. اما این همه ماجرا نیست، بلکه رسالت اصلی این مجله که در قالب مقالات ذکر شده مطرح می‌گردد، با دیدگاه مسایل بصورت صرفا جنسی است، و همواره بر روی جلد آن، تصاویری مستهجن از دختران و زنان کاملا برهنه به چاپ می رسد.

این مجله، که در جامعه آمریکا-کانادا، به مجله مردان شهرت دارد، به گرفتن مواضع شدید لیبرالی در مسایل مهم سیاسی آمریکا و جهان معروف است. 

بنیانگذار این مجله که شخصی به نام "هیو هیپر" است، به جهت سخنرانی‌های تندی که در آن‌ها از آزادی‌های کامل جنسی به عنوان انقلاب جنسیت سخن می‌گفت، به عنوان نماد جنسیت‌گرایی آمریکا معروف شد، و در پی آن در سال 1953 اقدام به انتشار یک مجله کاملا سکس‌گرا، که همه مسائل جامعه، از قبیل سیاست، ورزش، کار و ... را با دید مسائل سکس، مطرح می‌نمود، و بعدها با گسترش ایده خود به یک تراست جهانی، مجله پلی-بوی را به پلی بوی اینترپرایز تغییر داده و سلطه خود را به تمامی نشریات نوشتاری و صوتی تصویری گسترش داد.

وی در طول دهه پنجاه و شصت میلادی، نبرد بزرگی را علیه ازدواج، و پیمان زناشوئی برپا کرد، که چندی بعد، فمنیست‌های افراطی، بسیاری از پزشکان طرفدار کنترل جمعیت، و حتی نظریه‌پردازان مارکسیست، در امریکا به این نهضت پیوسته، و در مقیاسی وسیع و گسترده که با حمایت این مجله که حال به یکی از سیاست‌گذاران آمریکا بدل شده بود، جنگی وسیع و همه جانبه را علیه ازدواج به راه انداختند.
در سال 1972 یک جامعه‌شناس فمینیست افراطی، به نام "جسی برنارد"، ادعا کرد که ازدواج برای یک مرد سلامتی، تندرستی، اعتبار، و آرامش‌های روحی-روانی بوجود می‌اورد، در حالی که همین مسئله برای یک زن بر عکس بوده و علاوه بر محدودیت‌های اجتماعی، افسردگی و بیماری‌های روحی-روانی را شامل می‌شود. و هرگاه مقاله‌ای از "جسی برنارد" منتشر می‌شد، آمار طلاق بصورت تصاعدی بالا می‌رفت، و این شخص انقلابی را که "هیو" برپا کرده بود با شعار "ازدواج تعهدی نه برای همه عمر، انتخابی پیوسته آزاد" رهبری کرد، تا آنجا که حتی امروزه در کالج‌ها به دانشجویان خود می‌آموزند که ازدواج اثری نامطلوب بر روان زن خواهد گذاشت، ادامه پیدا کرد.

مبارزان گروه‌های فمنیست تا آنجا بالا گرفت که در سال 1999 دیوان عالی کانادا، اعلام کرد: قوانینی که ازدواج را مورد حمایت قرار می‌دهند تبعیض‌آمیز می‌باشند، زیرا مزایای یکسانی را به زوج‌های همجنس‌گرا ارائه نمی‌دهند.

پلی‌بوی که حالا به عنوان مکتبی نوظهور در جهان مطرح شده، با هدف تخریب خانواده و آزادی بی‌قید و شرط زنان و مردان در روابط خود، یکی از مخرب‌ترین اثرات خود را در جوامع آزادیخواه(!!!) بر جا گذاشت، اندیشه‌ای که برای فروپاشی نهاد خانواده مطرح شد، حال آثار مخوف خود را در همین جوامع نشان می‌دهد، و بستر خانواده‌ها و انگیزه جوانان برای ازدواج، که چیزی نبود جز آزادسازی کامل جنسی، انسانیت انسان‌ها را در منجلابی فرو برده که با هر دست و پا زدن، فقط مدت زمان خفگی را تسریع می‌کند

بر مبنای تفکر مکتب پلی‌بوی‌ایسم، زنان حق دارند از جسم خود، به هر نحو که می‌خواهند، بدون عواقب آن، (حتی با داشتن همسر و فرزند)، استفاده کنند، و کسی هم حق اعتراض بر آنان نخواهد داشت، زیرا که محکوم به تحجر و عوام‌زدگی خواهد شد، و آنچه را که خداوند برای همه مخلوقات خود، و به شکلی آرمانی و مقدس قرار داد، به عنوان صرفا یک سرگرمی، و یا از آزادی‌های فردی، به لجن کشیده شد.

این مجله که حال می‌توان آن را سازمانی مخوف و شیطانی نام نهاد، برای ترویج و تشویق به فحشا، پول‌های گزافی خرج می‌کند، به عنوان مثال به زنی که حاضر شود تصویر عریان خود را روی جلد مجله قرار دهد، مبلغ 65000 دلار پرداخت می‌کند، و طبعا اگر این شخص از زنان و دختران معروف و هنرپیشگان یا خوانندگان باشد، مبلغ آن به مراتب بالاتر خواهد بود، بطور مثال افراد معروفی که به جهت وسوسه دریافت این مبالغ حاضر با این کار شده‌اند می‌توان از "مادونا" خواننده و هنرپیشه، "ایمی گاف" دونده و عضو تیم پرش ارتفاع، "آنا نیکول اسمیت" هنرپیشه معروف سینما و تلویزیون، "پتی دیویس" دختر رونالد ریگان رئیس جمهور پیشین امریکا، "لاتو جکسون" خواهر کوچک مایکل جکسون، و بسیاری دیگر نام برد.

این مجله که رتبه نخست را در تیراژ چاپ در امریکا و اروپا داراست، در بسیاری از کشورها اجازه فعالیت ندارد، کشورهایی اسلامی و غیر اسلامی، ولی غالبا شرقی، که حرمت خانواده در آن‌ها هنوز حفظ شده است، مانند هند، چین، تایلند و سنگاپور، و در اکثر کشورهای اسلامی داشتن آن جرم محسوب می‌شود.

جالب است بدانید که این مجله در خود امریکا و کانادا، برای فروش با محدودیت‌هایی روبرو است، بطور مثال، فروش آن به افراد زیر 18 سال ممنوع و جرم بوده، و ارائه آن در کتابفروشی‌ها و مکان‌هایی که این مجله را عرضه می‌کنند، با پوششی پلاستیکی و در مکانی غیر منظر عموم، مانند بلاترین قفسه‌ها، و مکان‌های خاص آزاد است.
این مقاله، علاوه بر یک هشدار به جوانان عزیز کشورمان، جستارگشائی بود برای تعامل با صاحب‌نظران و علاقمندان دین و کشور عزیمان ایران، تا بدانند که دشمن برای رسوخ در جوانان ما نه فقط از حربه‌های جنگی، که گاه از حربه‌هایی نامرئی هم استفاده خواهد نمود .

منبع : http://hamshahrijavan.blogsky.com/1389/03/09/post-485/